ഇത് ഭ്രാന്തു തന്നെ മുഴുത്ത ഭ്രാന്ത് അല്ലെങ്കില്‍ മരീചിക തീര്‍ത്തൊരു ചങ്ങല കുരുക്കില്‍ തട്ടി വീഴുമോ ഈ ഞാന്‍ ? ബന്ധങ്ങള്‍ ബന്ധനങ്ങലെന്ന് കരുതുമോ ? ശിപ്ര കോപത്താല്‍ സ്വന്തം സുഹൃത്തിനെ- കൊന്നു തള്ളുമോ ? ഈ ഭാന്തില്‍ ഇല്ലാണ്ടാവുന്നത് ഞാന്‍ തന്നെ ! എന്റെ ജീവിതവും
വന്നു വന്നു ഇപ്പോള്‍ നാട്ടിലേക് വരാറേ ഇല്ല !! വന്നാല്‍ അന്ന് തുടങ്ങും വിവാഹ ദല്ലാളന്മാരുടെ ഒരു ഘോഷയാത്ര !! ‘ ഹമീദ് ഹാജിക്കാടെ മോളുണ്ട് , ഡിഗ്രി പഠിക്കുവാ , നല്ല മോന്ജാ , നോക്കട്ടെ ? ‘ ‘ അല്ലെങ്കില്‍ വേണ്ട നമ്മുടെ കാനത്തിലെ നാസര്‍കാടെ മോള്‍ടെ മോള് ? അവളും നിന്നെ പോലെ എഞ്ചിനീയര്‍ ആ ‘ പിന്നെ ഒന്നോ രണ്ടോ പെണ്ണ് കാണലും , അതും ഇതും !! കാര്യം ഉമ്മാക്ക് ആധി ആയി തുടങ്ങി , ഞാന്‍ കല്യാണം ഒന്നും കഴിക്കാതെ സന്യസിക്കാന്‍ ഉള്ള പരുപാടി ആണോ എന്ന് ! നമ്മടെ കാര്യം നമുക്കല്ലേ അറിയൂ …
ചിരി മങ്ങിയതാണ് നീ പോയ അന്നു മുതല്‍ അന്നായിരുന്നു - ഞാന്‍ അവസാനമായി സൂര്യാസ്തമയം കണ്ടത് എന്റെ ചുറ്റും -കറുത്ത് ഇരുണ്ടു പരന്നത് നിന്റെ ഓര്‍മ്മകളോ ? ഒന്നറിയുക നിന്റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ തീര്‍ത്ത ഇരുട്ടറയില്‍ ഞാന്‍ ഇന്നും തനിച്ചാണ്
ഒരിക്കല്‍ നീ ചോദിച്ചു ഈ പുഴ എങ്ങോട്ടാണ് ഒഴുകുന്നതെന്ന് ? നിന്റെ പ്രണയത്തെ മുഴുവനായി ഉള്‍കൊള്ളാന്‍ ആവാതെ വലഞ്ഞോരെന്‍ - നെഞ്ചിനു ഉത്തരമില്ലായിരുന്നു പിന്നീട് അറിഞ്ഞു ആ പുഴ ഞാന്‍ ആണെന്നും നിന്നിലേക്കാണ് എന്റെ ഒഴുകെന്നും
ദൈവങ്ങളാണ് തുടങ്ങിയത് മനുഷ്യന്‍ പിന്തുടര്‍ന്നു കാണിക്ക ആയും ദക്ഷിണ ആയും നേര്‍ച്ച ആയും ദൈവങ്ങള്‍ വാങ്ങി ഭണ്ടാരങ്ങള്‍ നിറയുന്നത് മനുഷ്യനും കണ്ടു അവനും കീശ നിറച്ചു .
>> മൂന്നാം ഭാഗം ഇവിടെ വായിക്കുക
ഇവിടെ നിന്നാല്‍ അവള്‍ടെ വീട് ശരിക്കും കാണാം , ആ വരാന്തയും , മുന്നിലെ പൂന്തോട്ടവും ഒക്കെ , ആല്‍വിന്‍ താഴെ വണ്ടിയില്‍ ഇരിക്കുകയാണ് , പറഞ്ഞ സമയത്ത് തന്നെ എത്തിയാര്‍ന്നു അവന്‍ വീട്ടിലേക് വരില്ലെന്ന് കണ്ടപ്പോഴേ ഉറപ്പിച്ചതാണ് , ഞാന്‍ പറഞ്ഞു ‘ നീ വീട്ടിലെക്കൊന്നും വരണ്ട , എന്തെങ്കിലും അത്യാഹിതം സംഭവിച്ചാല്‍ മാത്രം വന്നാ മതി .. ടൂള്‍സ് ഒക്കെ എടുത്തിട്ടില്ലേ ‘
‘മണിച്ചിത്രതാഴില്‍ ‘ ചിലങ്കയുടെ രൗദ്രം കണ്ടു കവിതയില്‍ - ഗോവണി ഇറങ്ങിപ്പോയ - കൊലുസുകളെയും , പ്രണയ ലേഖനത്തില്‍ അത് ഹൃദയ താളമായി സ്വപ്നത്തില്‍ പക്ഷെ അത് കിലുങ്ങിയില്ല കൊലുസണിഞ്ഞ പാദങ്ങള്‍ നിശ്ചലമായിരുന്നു ആ കണ്ണുകളുടെ തിളക്കം മങ്ങിയിരുന്നു ചുണ്ടില്‍ ചിരി മാഞ്ഞിരുന്നു